Las Vegas, Grand Canyon, Monument Valley en Mesa

Hello everyone,

We zijn nu inmiddels aan een aantal honderden kilometers verder en de klok is hier al een uur verschoven. En ik loop steeds verder achter met de reisverslagen. Het laatste verslag schreef ik vanuit Las Vegas en inmiddels ben ik in Santa Fe.

Hoe dan ook, Las Vegas. We kwamen aan in de middag en het was lekker weer in deze gokstad. Echt een oase in de woestijn van de grote staat Nevada. Ik vergelijk het een beetje met Dubai. Alles is mogelijk. Een stad, die net als New York, nooit slaapt. Na een groepsfoto bij het wereldberoemde 'Welcome to Las Vegas' bord reden we naar ons hotel genaamd Stratosphere Hotel. Een hotel waar een grote toren bij staat en waar een enorme gokhal is op de begane grond. Na 10 minuten zoeken in de hal vonden we de balie waar Matt ons ging inchekken. Toen dat helemaal gebeurd was konden we naar de hotelkamers op de 16de verdieping. Het uitzicht was mooi. Verder hadden Vince en ik elk een tweepersoons bed. De badkamer had een bad en natuurlijk een wc. We zijn wat gaan eten in de stad en daarna hadden we een limotour!! Met deze tour gingen we langs de hoogtepunten van deze onmogelijke stad. De strip, een lichtshow bij het 'oude gedeelte' van Las Vegas en een watershow bij het Benagglio hotel. De limo was natuurlijk luxe. Alle biertjes en 4 champagneflessen konden koud gezet worden. We kwamen als eerst aan bij de lichtshow. We kwamen aan bij de oude strip, die als een groot centrum helemaal overdekt is. De lichtshow vond plaats op aan de onderkant van het dek om het maar zo te noemen. Elke avond werd er een band tussenuit geplukt en op die avond was het Queen. Er werden twee nummers afgespeeld; We are the champions en We will rock you. Uiteraard stonden de speakers op het hardst en het was fantastisch om dit mee te maken. Tijdens 'We are the champions' werd er natuurlijk aandacht besteedt aan de Amerikaanse vlag en alles wat de VS heeft. De trots straalde er wederom weer vanaf. Na deze prachtige show gingen we terug naar de limo. Echter de plannen waren wat verandert. Matt had afgesproken met de chauffeur dat we naar een paar nachtclubs zouden gaan. Niet erg natuurlijk maar wel voor mij. Aangezien je 21 moet zijn om deze clubs binnen te komen. En ik ben 20 dus dat gaat wat lastig worden. Maar ze zouden me wel binnensmokkelen... Bij de eerste club lukt het verbazingwekkend ook nog. Het was bij Treasure Island. Een groot hotel met een enorm piratenschip ervoor. De club viel alleen wat tegen. Er was een karaokeshow waar echte Amerikanen beroemde liedjes van vooral Elvis Presley aan het zingen waren. The king leeft in Vegas nog altijd. Overal kom je look-a-like Elvis figuren tegen die met je op de foto willen. Uiteraard willen ze daar een flinke fooi voor. Na een uurtje zijn we weer vertrokken uit Treasure Island en gingen terug in de limo om naar een andere club toe te gaan. We stonden te wachten bij de ingang waar we (helaas) onze ID moesten tonen. Ik stond samen met Matt achteraan en ik werd dus niet binnengelaten... Helaas, maar het zijn de strenge regels in deze gekke stad. Gelukkig kon ik terug de limousine in en de chauffeur reed me terug naar het hotel. Hier heb ik nog even rondgelopen. Vooral in de enorme hal waar honderden mensen geld aan het verslinden waren bij de kleurrijke machines. Ach ja, ook dit heeft weer z'n charme. Nadat ik was uitgekeken ben ik naar bed gegaan. Vince kwam een paar uur later terug. Met z'n Australische nuchterheid zei hij dat de club wel cool was. De volgende dag hoorde ik van andere mensen compleet wat anders. Vince en ik stonden rond half 11 in de ochtend op. Rond 11 uur klopte ik op de deur van Liann en Jacqie. Liann deed open en was haar stem compleet kwijt en zag er natuurlijk ook niet uit. Vince had aangeklopt bij JD en Heidi. Ook deze twee waren compleet gesloopt en wisten bijna niets meer van de avond ervoor. De zusjes waren 'vermist'. Uiteindelijk bleken ze in hun kamer te zitten en stonden pas op rond 5 uur in de middag.

In de ochtend zijn Vince en ik de Stratosphere toren in gegaan. We hadden vanaf deze plek een fantastisch uitzicht over Las Vegas. Op de toren was ook weer zoiets onmogelijks. Attracties zoals een achtbaan, een lift en nog paar andere dingen werden daar volop benut. En natuurlijk kon je ook van de toren afspringen als je dat wou. Het kostte 12 dollar en je ging aan touw helemaal naar beneden. Het zag er erg leuk uit maar niemand van onze groep heeft het gedaan :P. Nadat we het wel hadden gezien zijn we terug gegaan naar de kamer om daar gewoon op bed te hangen en te wachten. Wachten op de rest van de groep. Uiteindelijk duurde het te lang en toen zijn we naar buiten gegaan. De heerlijke warmte in. Vince had namelijk een nieuwe Iphone nodig (ik kom hier later nog op terug) maar om 13 uur moesten we ook weer terug zijn in het hotel omdat Matt wou weten wie de helikoptervlucht wou doen boven de Grand Canyon en wie die jeeptour wou doen in Monument Vally en wie niet. Aangezien ik dit allebei wou doen moest ik om 13 uur dus weer terug zijn. Vince vond het te duur en liet het aan zich voorbij gaan. De jeeptour leek hem wel leuk maar ach, no worries. Hij zou op tijd zijn. Om half 1 liepen we midden op de prachtige strip en toen besloot ik om terug te gaan en Vince ging verder naar de Shopping mall om z'n Iphone te halen. Ik kwam om 5 voor 1 aan in het hotel en was dus mooi op tijd. Matt zat al klaar met de Aziaten terwijl de rest nog nergens te bekennen was. Ik vroeg Matt waar de andere meiden waren en die bleken in een restaurant te zitten in het hotel zelf. Na een poosje hebben we ze zelf opgezocht en hebben we besloten wie er mee deed en wie niet. Op een formuliertje moesten onze namen opgeschreven worden en ons gewicht. Dit was voor de crew van de helikopter zodat ze wisten hoe de chopper ingedeeld moest worden. Toen dit allemaal afgehandeld was konden we weer de stad in. Ik liep weer de strip op en zag de meest vreemde dingen. Hotels waar achtbanen in zijn verwerkt, grote hotels waar je penthouses kunt boeken voor 'maar' 17000 dollar per nacht. Ondertussen had ik ook nog contact met het thuisfront en ik probeerde een internetcafe te vinden zodat ik wat op Facebook kon zetten en/of reisverslag typen. Echter kwam het hier niet van aangezien Vince en JD vroegen of mee wou gaan naar een groot winkelcentrum in het noorden van Vegas. Ik had hier wel interesse in en met de taxi gingen we er dus naartoe. Vince had namelijk een nieuwe broek nodig en een paar schoenen extra zou ook niet verkeerd zijn zei die. Het winkelcentrum had veel weg van Bataviastad en was dus behoorlijk groot. Na een uur daar rondgelopen te hebben had Vince een broek en schoenen. En we besloten om terug te gaan. Ik kon op de laptop van Vince het vorige reisverslag typen en hij lag wat tv te kijken. Toen de avond viel besloten Jacqui, Liann en Heidi om een show te kijken, de zusjes gingen naar een andere club en Vince, JD en ik gingen weer de toren in voor een uitzicht op Vegas. Al het licht maakte veel indruk op me. De stad leeft 24 uur per dag en 7 dagen per week. Nadat we dit goed bekeken ad