If you going to San Francisco... - Reisverslag uit Doesburg, Nederland van Marc Jordens - WaarBenJij.nu If you going to San Francisco... - Reisverslag uit Doesburg, Nederland van Marc Jordens - WaarBenJij.nu

If you going to San Francisco...

Door: marcjordens

Blijf op de hoogte en volg Marc

08 April 2012 | Nederland, Doesburg

If you going to San Francisco be sure to wear some flowers in your hair.

Bloemen doe ik niet in mijn haar maar ik ga er vandaag wel naar toe. Vanochtend in alle vroegte opgestaan (rond half 4) zodat ik mooi op tijd kon zijn voor het inchekken. Gisteren ben ik naar de securitycheck toegelopen waar ik vandaag doorheen moest en ze adviseerden mij om vroeg te komen want vanwege pasen kon het nogal eens druk worden. Achteraf gezien viel dat reuze mee. Hoe dan ook, ik wist wel waar de gates waren maar ik wist niet waar ik moest inchekken. Bij de gates liepen gelukkig een aantal security guards rond en die heb ik het gevraagd. Vlakbij de gates kon ik naar beneden en toen liep ik een grote hal in waar een stuk of 30 inchekbalies stonden. Ik moest nog even wachten want ze waren nog niet geopend. Tijdens het wachten kon ik dus mooi weer contact opnemen met het thuisfront. Via facetime over van alles gepraat en zelfs oma nog even gezien want die kwam ook langs. Het inchekken verliep eigenlijk helemaal vlekkeloos. Ik kwam aan bij een balie en liet mijn ticket zien en ze verwezen me door naar een andere balie die een stukje verderop stond. Daar liet ik de ticket en paspoort zien en toen ik mijn backpack mooi kwijt. Daarna mijn moeder gerustgesteld dat de koffer bij het juiste vluchtnummer zat :P en daarna kon ik door de securitycheck. De guards waren zoals altijd erg streng maar er viel nu wel wat meer met ze te praten dan dat ik gewend was. Toen ik in de IRIS scan stond moest ik mijn armen wat meer omhoog doen en toen ik dat deed werd er gelijk vriendelijk gezegt: There you go, thankyou son. De laptop moest nog een keer door de scan heen en dan apart van de rest van de handbagage. Alles was clear en ik kon dus mijn weg vervolgen naar de gate waar ik ongeveer anderhalf uur later in mijn vliegtuig kon. Eerst even lekker gegeten (broodje ei, vers fruit en vitamine water) en daarna direct door gelopen naar de gate. Terwijl ik daar zat te wachten heb ik weer contact gehad met de familie en foto’s op Facebook gezet.

Om 7:45 ging de vlucht en we konden gaan ‘boarden’ om 7:15. Dit liep allemaal mooi op schema. De vlucht vertrok alleen 10 minuten later omdat het erg druk was en we moesten wachten op andere vliegtuigen. Zolang het nog 10 minuten is valt het allemaal nog te overzien. In die 10 minuten kon ik nog net een smsje lezen van mijn moeder. Het nooodnummer was gebeld en ze kreeg door dat de organisatie niet vertrekt zonder mij. Ook al had ik dit ook al wel verwacht is het natuurlijk altijd fijn om het echt te horen. Dus bedankt lieve ouders!!! Het vliegtuig zelf is heel comfortabel!! Veel beenruimte en lekkere zachte stoelen. Dit soort vliegtuigen zouden ze juist moeten gebruiken voor die ‘Atlantische vluchten’. En daarbij zit ik bij een raampje en in een rij van drie stoelen. Het grote voordeel is dat de andere twee leeg zijn. Ik heb dus mooi veel ruimte voor de vlucht. Voor de rest zat het vliegtuig niet echt vol. Om me heen zouden 15 mensen kunnen zitten maar er zitten er 6. Ze hebben helaas niet verteld hoe ze precies naar San Francisco zouden vliegen maar volgens mij zitten staten als Kansas, Wyoming, Missouri, Indiana, Colorado. Utah en Nevada er ongetwijfeld wel tussen. Met Billy Ray Cyrus en Bruce Springsteen op m’n oren keek ik veel naar beneden en probeerde ik me voor te stellen hoe het leven daar zou zijn. Kilometers lange highway’s die als aderen door die eindeloze prarie gaan en her en der een klein dorpje en heel af en toe een wat grotere plaats. Ook veel van die typische Amerikaanse farms gezien. Grote huizen en schuren met natuurlijk een windmolen erbij en allemaal weilanden eromheen. Wat dat betreft lijkt het soms op Nederland. Veel platteland en dus veel boeren :P Alleen dit is dan een stuk groter.

Nadat we ongeveer twee uur in de lucht zaten kwam er een wat oudere man naast me zitten. Hij zei meteen dat hij wat meer ruimte kon gebruiken en daarom dus maar hier ging zitten. Schijnbaar zat zijn rij wel helemaal vol… Verder is er weinig schokkends gebeurd. Ik heb natuurlijk ook weer zoveel mogelijk rust proberen te pakken en dat is ook wel aardig gelukt. Verder lukte het met de wifi niet. Natuurlijk heb ik het gevraagd aan een stewardess en die zei dat er geen wifi aanwezig is op deze vlucht. Ik zei dat het op mijn eticket stond en dat ik het ook heb zien staan in een foldertje in het vliegtuig zelf. Helaas, het was een drukfout geweest… Nou ja, jammer dan.

Van de groene en gele vlaktes van de midwest doemde ineens woestijnachtig gebied op. Eerst een aantal grote spectaculaire bergketens waar de eeuwige sneeuw op de toppen ligt en daarna vlogen we boven kloven en grote rotspartijen. Een groot kaal gebied. Natuurlijk heb ik er foto’s van gemaakt, ik hoop dat het allemaal te zien is het was namelijk niet helemaal helder. Ik dacht zelfs een keer de Grand Canyon te zien maar die is toch echt nog wat groter en ligt ook ergens anders:P.

Uiteindelijk vlogen we (ongeveer 2,5 uur voor het landen) over nog meer woestijen en rotsen. Ik vroeg aan de man die naast me zat of hij wist waar we nu zo ongeveer zouden zitten. Na een poosje nadenken zei hij dat we waarschijnlijk boven Nevada vliegen. Indrukwekkende vlaktes en wat een droogte… Ongeveer drie kwartier later vlogen we boven de Sierra Nevada. Nog meer indrukwekkende bergketens die precies tussen Nevada en Californie ligt. San Francisco was dus in zicht!!

En inderdaad het duurde niet lang meer en toen waren we geland. Ik kon al snel naar de bagageclaim en 10 minuten later zat ik in de taxi. Na een mooie rit en al aardig wat stijle straatjes gezien te hebben kwam ik aan op het hotel. Een mooi hotelletje volgens mij wel. De baliemedewerker zei dat de groep al weg was voor de citytour door San Francisco maar ze komen nog terug om de bagage en alle andere dingen in te pakken en vervolgens (met mij) door te rijden naar Yosemite. Ik kon ondertussen in de lobby gaan zitten om alle apparaten op te laden, internetten (weer contact opnemen met thuisfront enz) en wachten totdat ze terugkwamen. Dus van San Francisco heb ik helaas bar weinig gezien. Maar er zijn natuurlijk genoeg andere dingen op deze fantastische reis die het goed zullen maken.

Ik ga hier zo wat te eten halen en dan weer verder wachten. Tenzij ze er natuurlijk al aankomen.

Take care!!

  • 09 April 2012 - 10:24

    Mam:

    Gelukkig ben je over! Zo'n 40 uur nodig gehad om op je bestemming te komen, wat een operatie!
    Nu samen met de groep door Amerika! Geniet ervan, wij volgen je op internet!
    Gr. Mam

  • 11 April 2012 - 17:08

    Opa En Oma:

    Wel een late reactie maar wij wisten het weer niet eens.het is voo ons ook een beetje moeilijk
    Bij ons en vooral met oma gaat het goed want zij levert op he t gemeentehuis heel mooie foto,s van opa in voor een nieuw paspoort, opa ziet er dus op het nieuwe paspoort een jaar of tien jonger uit. Wij hebben het vertrouwen dat het met jou goed gaat en wensen jullie allen veel plezier.
    Gr.ikke

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Marc

Actief sinds 24 April 2011
Verslag gelezen: 185
Totaal aantal bezoekers 22306

Voorgaande reizen:

05 Augustus 2014 - 31 Januari 2015

Avontuur aangaan in Mexico

01 Februari 2013 - 01 Februari 2014

Backpacken in Australië

07 April 2012 - 30 April 2012

Roadtrip door de VS

11 Juli 2011 - 19 Juli 2011

Vakantie New York City

Landen bezocht: